Salwatorianie

    Wśród wielu zakonów i zgromadzeń zakonnych jesteśmy także my - Salwatorianie. Pełna nazwa to Towarzystwo Boskiego Zbawiciela Salwatorianie (Societas Divini Salvatoris). Jesteśmy zgromadzeniem, którego misją jest głosić wszystkim ludziom, że Jezus Chrystus jest jedynym Zbawicielem.

    Aby to czynić gotowi jesteśmy rozszerzać, bronić i umacniać wiarę katolicką na całym świecie, apostołując wszędzie, wszystkim ludziom, wszelkimi sposobami i środkami.

    Czym różnimy się od innych? Na pierwszy rzut oka strojem, czyli habitem. Jest on uszyty z czarnego materiału i przepasany sznurem, zwanym cingulum. Na sznurze tym zawiązane są cztery węzły - symbole ślubów: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, natomiast czwarty węzeł symbolizuje charakter Zgromadzenia - apostolstwo. Oczywiście strój, to nie wszystko co różni nas od innych zgromadzeń zakonnych. Przede wszystkim żyjemy według stylu życia określonego Konstytucjami Towarzystwa Boskiego Zbawiciela. Jednym z głównych założeń tych Konstytucji jest życie wspólnotowe. Staramy się więc jako jedna, duża rodzina podejmować zadanie wyznaczone nam przez naszego założyciela o. Franciszka Marii od Krzyża Jordana - głoszenie Chrystusa Zbawiciela i prowadzenie ludzi do zbawienia.

    Salwatorianie są zgromadzeniem międzynarodowym i pracują w wielu krajach na świecie. Dlatego, aby można było zjednoczyć działania i siły w poszczególnych krajach, na czele Zgromadzenia stoi generał, inaczej zwany przełożonym generalnym. Obecnie jest nim Polak - ks. Andrzej Urbański SDS. Gdy któryś salwatorianin zostanie wybrany generałem udaje się do Rzymu, skąd sprawuje swój urząd. Przełożony generalny sprawuje najwyższy urząd i ma władzę nad całym Zgromadzeniem. Pomaga mu w tym rada generalna, która jest wybierana wraz z generałem. W skład rady generalnej wchodzą: wikariusz generalny - zastępca generała, sekretarz generalny, na którym ciąży obowiązek prowadzenia dokumentacji, ekonom generalny - sprawuje pieczę nad dobrami materialnymi Zgromadzenia oraz konsultorzy - odpowiedzialni w szczególny sposób za poszczególne formy działalności Zgromadzenia. Kadencja generała trwa sześć lat, lecz może on być wybrany jeszcze na kolejne sześć lat.

    Salwatorianie pracujący w poszczególnych krajach tworzą tak zwane prowincje. Ich przełożeni to prowincjałowie, którzy są wybierani przez członków danej prowincji. Przełożonym Polskiej Prowincji Salwatorianów jest obecnie ks. Piotr Filas SDS, a dom prowincjonalny znajduje się w Krakowie. Jak generał ma swoją radę, która mu pomaga w zarządzaniu, podobnie jest w przypadku prowincjała - ma on swoją radę. Struktura jej podobna jest do rady generalnej, lecz zakres obowiązków ograniczony do spraw dotyczących prowincji. Władzy prowincjała podlegają Salwatorianie pracujący w kraju, a także ci, którzy wyjeżdżają na misje, a należą do danej prowincji. Kadencja prowincjała jest krótsza niż generała - trwa trzy lata, podobnie jednak jak w przypadku generała może zostać przedłużona przez następny wybór.

    W ramach prowincji funkcjonują wspólnoty. Każda wspólnota ma swojego superiora i ekonoma, którzy są mianowani przez prowincjała. Superior jest przełożonym wspólnoty, a ekonom zarządza jej dobrami materialnymi. W większych wspólnotach prowincjał mianuje spośród jej członków konsultorów, którzy wspierają superiora w zarządzaniu.

    Zgromadzenie nasze poświęcone jest Boskiemu Zbawicielowi, a jego patronami są: Najświętsza Maryja Panna Matka Zbawiciela, Apostołowie, św. Michał Archanioł i św. Józef. Świętem tytularnym jest uroczystość Bożego Narodzenia (25 grudnia). Głównym świętem maryjnym jest Uroczystość Matki Zbawiciela (11 października).

    W Święto Niepokalanego Poczęcia NMP (8 grudnia) zgromadzenie obchodzi dzień swego założenia i w tym dniu odnawiamy swoje śluby zakonne.

    Wszyscy członkowie zgromadzenia składają śluby, najpierw czasowe - odnawiane co roku, a w końcu wieczyste - wiążące na całe życie. Ci, którzy pragną przyjąć święcenia kapłańskie, przygotowują się do tego przez studia seminaryjne, natomiast ci, którzy chcą w Zgromadzeniu Salwatorianów zostać braćmi przygotowują się do spełniania swoich obowiązków przez tzw. juniorat. Księża i bracia starają się wspólnie wypełniać powierzone im zadania, każdy według swoich możliwości. Wielu księży i braci zaangażowanych jest w pracę duszpasterską na parafiach, ale podejmujemy też inne zadania, takie jak: praca rekolekcyjno-misyjna, naukowa, wydawnicza, istnieje także możliwość wyjazdu na misje zagraniczne.

    Na całym świecie jest nas 1200 z tego blisko 500 Polaków. Pracujemy w około 30 krajach na całym świecie. W Polsce mamy ponad 40 domów rozsianych w różnych zakątkach kraju - między innymi na Warmii i Mazurach: w Węgorzewie - Parafia „Dobrego Pasterza" i Parafia „Matki Boskiej Fatimskiej" oraz w Wilkasach.